NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
2 - (3016) حدثني
عمرو بن محمد
بن بكير
الناقد
والحسن بن علي
الحلواني
وعبد بن حميد
(قال عبد:
حدثني. وقال
الآخران:
حدثنا) يعقوب -
يعنون ابن
إبراهيم بن
سعد - حدثنا
أبي عن صالح -
وهو ابن كيسان
- عن ابن شهاب.
قال: أخبرني
أنس بن مالك؛
أن
الله عز وجل
تابع الوحي على
رسول الله صلى
الله عليه
وسلم قبل
وفاته. حتى
توفي، وأكثر
ما كان الوحي
يوم توفي رسول
الله صلى الله
عليه وسلم.
{2}
Bana Amr b. Muhammed b.
Bükeyr En-Nâkıd ile Hasen b, Alî Eİ-Hulvânî ve Abd b. Humeyd rivayet ettiler.
(Abd: Haddesenî; ötekiler: Haddesenâ tâbirlerini kullandılar. Dedilerki): Bize
Ya'kûb (yâni; İbrahim b. Sa'd) rivayet etti. (Dediki): Bize babam, Sâlih'den
(bu zât İbni Keysan'dır), o da İbni Şihab'dan naklen rivayet etti. (Şöyle
demiş) : Bana Enes b. Mâlik-haber verdi ki:
Allah (Azze ve Celle)
Resûlullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)'e vahyi vefatından önce birbiri ardına
indirmiştir. Nihayet vefat etmiş ama en ziyâde vahy Resûlullah (Sallallahu
Aleyhi ve Sellem)'in vefat ettiği gün inmiştir.
İzah:
Bu hadîsi Buhâri ile
Nesâî «Kitâbu Fedâili'l-Kur'an»'da tahric etmişlerdir.
Resûlullah (Sallallahu
Aleyhi ve Sellem)'e vahyin en ziyâde ahir ömründe inmesi kendisine gönderilen
hey'etlerin Mekke'nin fethinden sonra daha çok gelmesi ve daha çok ahkâm
sormaları sebebiyledir. Mekke'de uzun sürelerden pek azı nazil olmuştur. Çünkü
o devir bi'setin ilk zamanları ile vahyin fetrete uğradığı zamana rastlar.